Bir sürü olay var ''İnsanlık Nerde? İnsanlığımız Nereye Saklandı?" dedirten. Oysa ki ne kadar acı! Yıllardır olan tecavüz olaylarına kulak tıkadık, yolda yürürken can çekişen bir kediye başımızı çevirdik, yanımızda olan kavgalara sesimizi çıkarmadık. Neden peki? Çok sorguluyorum bu olayı. Ve önce kendimi… Neden üç maymunu oynuyoruz? Neden bebeklere, hayvanlara tecavüz edilirken kahvemizi rahatça yudumlayabiliyoruz? Bir kadın, çocuk, hayvan dayak yerken biz tatlımızı yiyebiliyoruz ve sokakta kalanlara sadece acırken sıcacık yatağımızda saçma hayaller kurabiliyoruz. Bir sürü siyahlar, griler yaşanırken biz kafamıza kadar yorgan çekip toz pembe rüyalara dalabiliyoruz. Mağdur olan biz olmadığımız için mi bu oyun? Ya da canımızı yakacak kadar yakın olmadığı için mi başka canların acısını görmüyoruz, duymuyoruz, susuyoruz… Ben acımız büyük deyip sosyal medyada paylaşım yapanları samimi bulmuyorum. Olaylar patlak verip gündeme oturana kadar sesi çıkmayan, gündeme gelince ahlanan kişilerle dolu sosyal medya. İki gün paylaşıp üçüncü gün hayatına devam edip rahatça uyuyabiliyorlarsa samimi gelemez bana. Daha önce neredeydiniz demezler mi insana? Can yandıktan sonra hangi su söndürebilir o ateşi? Hangi saat zamanı geri alabilir? Ama bizler olay olup bittikten sonra çözüm alırız. Bir daha olmasın denir, ama asla akıllanmayız? Maymunun gözünü açması için daha kaç canın yok olması gerekir? Susan vicdanların konuşması için, kaç tane daha tecavüz, çocuk istismarı, dayak, ölüm olmalı? Sevdiklerimize bir şey mi olmalı, insanlığımız duysun ve saklandığı yerden çıksın gelsin diye? Eskiden ailelerimiz insanlara yardım et diye tembihlerken şimdi dolmuşta yalnız kalma, kimseyle konuşma diyorsa bir şeyler yapmak için zaman çoktan gelmiş ve geçiyor demektir. Bir sonraki aşama ne olacak? Yalnız kalma, evden çıkma mı? Bir sürü olay var ve herkes bir şeyler yapmak istiyor. Peki çözüm ne? Önce saklanmış insanlıklarımızı bulmak vicdanımızla barıştırıp üç maymun oynamamak. Sonrasında vicdanınız ve insanlığınız size yol gösterir. Yoksa bir gün sizin canınızı biri yakarken başkaları da Görmez… Duymaz… Susar…
Ayşenur TİREN
