Olmasını istediğimiz olacağını unut ettiğimiz her şey uyanıkken kurduğumuz hayallerdir. Uyurken kurduğumuz hayallerden tek farkı daha gerçekçi olması ve olasılık ihtimalinin daha yüksek olmasıdır. Unut daha teselli edicidir uyurken kurduğumuz her hayal imkânsızdır. Bizi sadece uyurken mutlu eder. Sabah hayatın gerçekleriyle karşılaştığımızda anlarız bunu.
Her gün yeni bir hayattır her yeni hayat her yeni oyununu öğretmeden oynar ya insanoğluna her gün sıradan gibi gelir her sabah yeni bir umutla başlarken her gece yeni bir ümitsizlik eklenir uykusuna, gecesine Umut beklemektir beklemek sabır gerektirir sabır da erdem Ve bizim yapabileceğimiz tek şey beklemek ve sabretmektir. Umut sevmektir umut milyonlarca paradan daha değerlidir bazen bir kuşun ekmek kırıntısı olduysa eğer umut imkânsızın ötesidir bazen savaşın bitmesini bekleyen küçük bir çocuksan eğer yaşıyorsan eğer
Tanımlanamaz belki de umut. Pek bir şey yoktur onu nitelemeye. Yaşamak gerekir onu ve eminim herkes yaşıyordur onu bazen fark ederek, bazen fark etmeyerek Kendimizi hep güçsüz ve sabırsız sanırız. Aslında umut ettiğimiz her an güçlüyüzdür ve sabırlıyızdır. Hastaysa iyileşmeyi umut eder insan, mutsuzsa mutlu olmayı, seviyorsa da sevilmeyi Umut etmek beklemek değildir sadece. Bir şeyler yapmak gerekir gerçekleşebilmesi için. Bir insan ilaç içmiyor hastaneye gitmiyorsa yaşamak için umut etmesi gereksizdir. Umut etmek çaba gerektirir ve bizi teselli eden tek şey gerçekleşme ihtimalidir.
Pes eder bazen insan hayatın girdaplarına öyle boğulur ki çıkış yolu bulamaz bazen Durur devam etmek istemez. Beklemek de yorar onu. Ama gerçekten inanıyorsa bitmeyecektir onun içindeki umut. En iyi umut sabretmek ve en iyi yaklaşım şükretmek Şükretmek hayatın iyi taraflarını ortaya koyar. Sahip olduklarımızın yeterli hatta daha fazla olduğunu hissettirir. Reddi kabule, düzensizliği düzene, karmaşıklığı netliğe çevirir. Bir öğün yemeği ziyafete, bir evi yuvaya çevirir. Şükretmek geçmişi anlamlı kılar. İnsan sık sık şükretmeli ve sabırla umut etmeyi bilmeli çünkü biliyoruz ki;
VAKTİNDEN ÖNCE ÇİÇEK AÇMAZ!
🙂 – yeniden umutlanmama neden olan yazı teşekür ederim 🙂