Bir çiçek gibi büyütür sevgisini yüreğinde. Solmasın diye elinden geleni yapar. Sabırla bekler onu. Bir gün kuruyup solmasından korkar. İnsanoğlu yaradılışı gereği sevgiye muhtaçtır onunla yaşar çünkü her şeyin kapısı ona çıkar sevilmekten korkar. Kimi zaman layık görmez kendisini. Oysa unutuyordur hiç kimse kalmasa bile yaratanın onu sevdiğini. Hiç incinmeyecekmiş gibi sevmeli insan, korkmamalı sevmekten cesaretle vermeli sevgisini bilmeli ki belki yarına onu verecek birini bulamayacaktır.
Düşünmek cesaret ister. İçine döner insan. Kendi içinde yürür ve aynada gözlerinin içine bakar. Gideceği yön için aklının ve kalbinin onayını alır. Düşünür. İnsanın en büyük ve en güzel hazinesi düşünme yeteneğine sahip olmasıdır ve bazen düşünmekten de korkar. Sorumluluk getirir çünkü düşündüklerini sonuna kadar savunmak ve kendi doğrularıyla yaşamak… Bedelini ödeyecek kadar cesaretli olmalı ve kendi doğrularıyla yaşamalı insan.
Hayat bir saniye kilitli kutuya saklanmış bir servet. Bir saniye sonra yaşama garantisi yoktur insanın ve buna rağmen sürdürür kavgasını, nefretini, kinini, hırsını inatla sürdürür kötülük savaşını ve korkar ifade etmekten duygularını ‘Seni seviyorum, sana değer veriyorum’ diyemez. Reddedilmekten korkar, gözlerinden kalbine akar gider de dilinden çıkmaz bazı şeyler sevdiklerimizi kaybetmeden duygularını cesaretle söylemeli insan.
Ölmekten korkar yaşamayı bilmediği için ve yaşamak da cesaret ister, sabır ister, alçalınca gayret etmeni yükselince şükretmeyi ister, engelleri aşmanı ulaşamasan da yolunda ölmeni ister. Çalışmanı ister düşünmeni, konuşmanı ister ve korkusuzca bunları kabullenmeyi.
Nuray DÖNER
