Otizmle Tanışınca Değil, Anlayınca Değiştim
Otizmi ilk duyduğumda bir tanım olarak geçti hayatıma. Eğitimlerde anlatıldı, kitaplarda yer aldı, teorik bilgilerle şekillendi zihnimde. Ama o gerçek değişim… Otizmle gerçekten tanıştığımda değil, onu yüreğimle anlamaya başladığımda oldu.
Yaklaşık bir buçuk yıl özel eğitim alanında çalıştım. Her gün otizmli çocuklarla aynı ortamda oldum, onlarla oyun oynadım, konuşmalarına (ve bazen sessizliklerine) ortak oldum. Başlangıçta kendimi hazırlıklı sanıyordum. “Ne yapmam gerektiğini biliyorum” diyordum. Ama çok geçmeden anladım ki, bu çocuklar bilgiyle değil, kalple yaklaşıldığında kendilerini açıyor.
Bir çocuğun göz teması kuramaması, onun sizi fark etmediği anlamına gelmiyor. Sadece kendi zamanlamasında, kendi dünyasında bunu yapıyor. Bir başka çocuk günlerce hiç konuşmayıp bir gün adınızı fısıldadığında, işte o an tüm tanımlar, teoriler, ezberler bir kenara düşüyor. Çünkü o ses, size aylarca biriktirdiği güvenin bir hediyesi oluyor.
Otizmli bir çocukla çalışırken zaman kavramınız değişiyor. Hemen sonuç alamıyorsunuz. Ama bir kelimeyi doğru söylediğinde, bir oyuna kendi isteğiyle katıldığında ya da size ilk kez gülümsediğinde… İşte o anlar, öğretmenliğin değil, insan olmanın özüyle tanıştırıyor sizi.
Otizm bana sabrı öğretti. Gerçek sabrı… Beklemeyi, kıyaslamamayı, bazen sadece yanında olmanın bile ne kadar kıymetli olduğunu… Bu çocuklar bana, iletişimin sadece konuşmak olmadığını gösterdi. Gözlerle, dokunuşla, bazen sessizlikle de anlaşabileceğimizi öğrettiler.
Belki bir kelime on defa tekrar edilecek, belki bir davranış günlerce çalışılacak. Ama o gelişim, o ilerleme geldiğinde… İşte o zaman kendi içimde bile ne kadar dönüştüğümü fark ettim.
Otizmle çalışmak, sadece öğretmenlik yapmak değil; bir çocuğun iç dünyasına saygıyla adım atmaktır. Sınır koymadan, kalıba sokmadan, sadece onun neye ihtiyaç duyduğunu anlamaya çalışarak… Beni değiştiren de bu oldu zaten. Onlara öğretmeye çalışırken aslında ben büyüdüm, ben geliştim.
Otizmi sadece tanımak yetmiyor. Onu gerçekten anladığınızda, bakış açınız da, yaklaşımınız da, sevme biçiminiz de değişiyor.
Her çocuğun ayrı bir yolculuğu var ama otizmli çocukların yolu biraz daha sessiz, biraz daha derin… O sessizliği dinlemeyi öğrenince, o derinlikte ne çok şey saklı olduğunu görüyorsunuz.
Otizmli çocuklarla ilgili farkındalık, gelişim ve deneyim paylaşımlarım için beni sosyal medyada takip edebilirsiniz:
Instagram: @cge.pinaratalay