Doğru görecelidir. Her beyne göre değişiklik gösterir. Ama kanıtlanabilmiş doğrular var ise herkes tarafından kabul görür ve savunulur. Doğru üzerine eleştiri yapmak saçma bir eylemdir. Doğru eleştiriyi yapabilen insan aynı zamanda kendisi için yapılan eleştirileri kaldırabilendir.
Bunca klişe cümleyi bir araya topladım. Sıra amacına geldi. Bir insan karşısındakini, sistemini eleştiriyorsa ve yaptıklarının doğruluğunu sorguluyorsa aynı eleştirileri kendisi için de yapabilmeli. Ben dürüst müyüm? Samimi miyim? gibi sorulara yanıt verebilmeli.
Ama görüyoruz ki; bazılarımız taş atıp kaçan çocuklar gibi davranıyor. Kendini analiz etmeden karşısındakinin artı ve eksilerinin muhasebesini yapma hevesine bürünüyor. Bir kaç kar tanesi biriktirerek çığ oluşturmaya çalışıyor.
Herkesin malumudur ki; hatasız kul yok. Öyleyse ‘sütten çıkmış ak kaşık’ modunda olmamız niye? Mükemmele ulaşmak için eleştiri şart. Ama eleştiriyi fesatlıkla karıştırmamak lazım. Kapalı kapılar arkasında konuşulanları muhatabının önünde de dillendirmek lazım. Elindeki avantajları adil kullanmak, silaha dönüştürüp rast gele ateş etmemek lazım. Belli bir tarafta grubunu arkaya alıp, kendini nimetten saymamak lazım. Özetle ‘nereden geldim nereye gidiyorum’ demek lazım.
İnsanlara önerim şudur: Önce en yakınınızdaki insanlardan eleştiri isteyin. Eşinizden, akrabanızdan, komşunuzdan ya da çalışma arkadaşlarınızdan… Bu sayede hem incinmemiş olursunuz hem de kendinize dışarıdan bir gözle bakmış olursunuz.
Güzel yazı olmuş – Hasan, güzel yazı olmuş, eline sağlık…