Yazdığım yazının üzerinden bir ay geçti. Yazımda ilimizde Tarımla ilgili bazı şeylerin yapılabileceğini, başta yerel yönetimlere ve Tarımla alakalı sivil toplum kuruluşlarına sorumluluk düştüğünü belirtmiştim.
CNN Türk televizyon kanalında “Para Dedektifi” adlı programı sunan Ekonomist Cem Seymen’e telefonla ulaşıp yazımdam bahsettiğimde memnun olduğunu, kendisinin geçen yıl Bilecik’e gelerek program yaptığını, İlimizin Tarım bakımından çok zengin bir yer olduğunu kaydetti. Buraya kadar işin laylay bölümü…
Gelelim Sadete; Bu yıl ilimiz genelinde Sebze-Meyve üreticileri için Kara bir yıl olarak tarihe geçti.Gölpazarı’nda kiraz bahçelerde dalında kaldı.Üreticiler işçi yevmiyesini kurtarmadığı için kirazı toplamadılar.Gölpazarı Çımışkı köyünden görüştüğüm bir tanıdığım en az 10 ton kirazı dalında bıraktığını belirterek Vişnenin de istenilen parayı etmediğini anlattı.Bir çok köylünün bankalara ve kooperatiflere borcunun olduğunu, borçlu olmayanların sayılarının 3-5 kişiyi geçmeyeceğini söyleyen dostum köylünün bu yıl perişan olduğunu, gelecek yılın ise şimdiden fulü olduğunu sözlerine ekledi.
Yıllardır gururlandığımız, ilçemizin simgesi ve markası haline gelen Osmaneli karpuzunu bu sene alan-satan yok. Mahsul tarlada kaldı. Hem para etmedi, hem de havaların aşırı sıcak gitmesiyle karpuz dalında yandı. Üretici perişan. Burada bana göre başka sebepler de var tabi ki… Yıllar öncesinin Osmaneli karpuzunu bilenler bilir.
Yerli tohumdan üretilen bir karpuzumuz vardı. Tadı, rengi, lezzeti, görünümüyle yemeye doyamazdık. Nasıl ki Amerikan cinsi kabak aşı karpuza dönüldü, işte hazin sonun başlangıcının temelleri atılmış oldu.Reklama girmesin diye yazmayacağım ama, yerli karpuz satan bir manav ağabeyimiz var Bilecik’te.Marketlerde satılan karpuzun fiatından farklı satmasına rağmen müşterileri o kadar memnunlar ki!…
Demek ki iyi mal-iyi para. Müşteri iyi ürünün fiatını pek sorgulamıyor. Her şeye rağmen üreticilerimizin durumu ortadayken, ciddi anlamda bir çözüm üretilmek yerine günlük, palyatif açıklamalar ile gün kurtarılmaya çalışılıyor. Hadi bu yıl böyle geçti, Seneye Nolacak?
Başta Osmaneli Belediye Başkanı Münür Şahin olmak üzere, Osmaneli’deki yerel yöneticiler, Ziraat Odası, sivil toplum örgütleri, siyasiler ve üreticilerin bir araya gelerek şimdiden önümüzdeki yıl karpuz üretimi konusunda bir plan-program yapmaları lazım diye düşünüyorum.
Gölpazarı için de ona keza. Başta Belediye başkanı Vedat Kazıcı olmak üzere az evvel saydığım kurum ve kuruluşların temsilcileri ile meyve üreticileri müstahsiller şimdiden bir araya gelip konuyu masaya yatırmalı ve çözüm konusunda şimdiden bazı önlemleri almaya başlamalılar.
Köylünün bu yıl içine düştüğü durum seneye İnhisar’da Nar üreticisinin, Pazaryerinde Şerbetçiotu, Boncuk Ayşe Taze Fasulye, Söğüt’te Domates-Biber-Patlıcan üreticisinin, Yenipazar’da Vişne üreticisinin başına gelmeyeceğinin garantisini kim verebilir? Onun için bazı tedbirleri ve çözüm önerilerini erken alıp köylüyü mağdur etmemek yöneticilerimizin işi.Sıkıntının ana kaynaklarından biri de bu ya zaten!..
Bugün Avrupa’nın hayvancılıkta markası haline gelmiş bizim, Bursa ili kadar Hollanda’da Süt üreticilerinin kurduğu birliğin 12 Bin üyesi varmış. Hani hep deniliyor ya; Örgütlü Toplum diye… Al sana Örgütlü toplum… Bizde maalesef böyle örgütlü toplum falan yok. Olanlar da öylesine işte…
Köylerimizde genç nüfus kalmadı. Tarım ve Hayvancılık bitme noktasında. Yerli tohumdan üretim neredeyse sıfır. Kurban Bayramına aylar kala et fiyatlarında kıpırdanmalar şimdiden başladı. Yetkililer Avrupa ülkelerinden karkas et ithalinin yapılarak kurbanda et fiyatlarının artmasını önleyecek önlemler almaya başladılar bile. Kısaca Tarım ve Hayvancılık politikamız iflasın eşiğinde. Ülke olarak yapılması gereken bir çok şey var da, biz Bilecik’e bakalım neler yapılabilir diye…
Bu yazımdan sonra da bu konuda somut bir adım atılmaması halinde radyonun sesini biraz daha açacağım. Bir üst perdeden anlatacağım anlatmak istediklerimi, böyle biline…
HOŞÇAKALIN
Allah rahmet eylesin – Tarım ve Hayvancılık ölmüş kimin umrumda